Er wordt gezegd: zelfs al kan men heel wat arbeid automatiseren, toch zullen er taken overblijven die door mensen moeten worden uitgevoerd. Er wordt dan bijvoorbeeld gedacht aan de huisvuilophaling. Afvalophalers zullen nog steeds regen en wind moeten trotseren (met als “beloning” een 3 jaar mindere levensverwachting dan het gemiddelde van de bevolking).
Maar: niets is gemakkelijker dan het robotiseren van de huisvuilophaling.
1° vuilniszakken worden gemerkt (chip, barcode, speciale stof van de zak, …)
2° sensoren op de vuilniswagen detecteren de gemerkte vuilniszakken
3° een uitschuifbare en wendbare robotarm grijpt de vuilniszakken en deponeert ze in de laadbak (met haar wendbaarheid kan de robotarm rond of boven geparkeerde wagens)
4° de vuilniswagen is een zelfrijdend voertuig
De robotisering van de huisvuilophaling is compleet!
Verder kan de vuilniswagen ontworpen worden als een crematieoven: het huisvuil wordt meteen in een mum van tijd verast; het laadvermogen van de vuilniswagen zo minstens vertienvoudigd.
[De vraag blijft natuurlijk: hoe zal de VDAB – of het OCMW – de werkloze vuilnisophalers recycleren? Maar dat is een algemeen sociaal-politiek probleem met betrekking tot alle door arbeidsautomatisering getroffen werknemers. Dit moet dus globaal opgelost worden, et dat kan!]
.
Francesca doesn't live here anymore! 